gnoić

gnoić: {{stl_3}}gnoić {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}gnɔiʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}nawozić gnojem{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}pole: {{/stl_40}}{{stl_14}}düngen{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}powodować gnicie{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}siano: {{/stl_40}}{{stl_14}}faulen lassen {{/stl_14}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}zanieczyszczać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}versauen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}verschmutzen{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wyniszczać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}vernichten {{/stl_14}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}jątrzyć się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}rana: {{/stl_40}}{{stl_14}}eitern{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}eitrig werden {{/stl_14}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

gnoić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnoję, gnoi, gnój, gnojony {{/stl 8}}– zagnoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić, zanieczyszczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnoić pokój. Zagnoiła brudnymi butami całą podłogę. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnoić — ndk VIa, gnoję, gnoisz, gnój, gnoił, gnojony 1. «uprawiać ziemię gnojem; nawozić» Gnoić glebę, pole. 2. «powodować gnicie, dopuszczać do gnicia» Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole. przen. posp. a) «zanieczyszczać, brudzić» Gnoić… … Słownik języka polskiego
gnoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ropiejącej, jątrzącej się ranie; nie goić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnojące się długo skaleczenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnoić — 1) Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize 2) Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
gnojenie — ↨ gnojenie się n I rzecz. od gnoić (się) … Słownik języka polskiego
zagnoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnoić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgnoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnoić II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias